Overwinningen op jezelf hoeven niet altijd groots en meeslepend te zijn. Je voert natuurlijk wel eens een veldslag van binnen, maar het gedoe met de dagelijkse dingen is vaak net zo spannend. Neem nou het verschijnsel van de wachtrij. Bij de pomp, bij de bakker, aan de telefoon, het loket, het stoplicht, vul maar in.

We worden er steeds slechter in; in wachten. We hebben elkaar wijs gemaakt, dat alles altijd onmiddellijk voor iedereen beschikbaar moet zijn. Niet zo raar dat we gek worden van ergernis, als blijkt dat het zo niet werkt. En gek worden is er in veel variaties. Je kent je eigen repertoire wel zo’n beetje.

Terwijl je naar wachten ook anders kunt kijken. Even moeten wachten kun je ook zien als een waarschuwing van de werkelijkheid. Een corrigerende en liefdevolle tik vanuit het heelal, die je terug op je plaats zet, met je voeten op aarde. “Wie ben jij nou helemaal, dat je….?” En als het echt lang duurt? Misschien heb je dat lesje dan wel even extra nodig.

Laat je wachttijd geen strijd zijn, geen verloren tijd. Gebruik ze om iets te doen waar je anders misschien helemaal niet aan toe zou komen. Val stil, ontspan, kijk terug, blik vooruit, denk na. Zie wachttijd als een cadeau. Pak het uit.