Ik ken verkopers die heel authentiek zijn, maar waarvan ik nog geen paperclip zou kopen. Heel authentieke vakantiegangers waarmee ik niet samen op een camping zou willen staan. Authentieke artiesten waarvoor ik niet naar het theater of het plein kom. Ik heb niet zoveel met authenticiteit, eigenlijk net als met uniciteit, creativiteit en innovativiteit.
Het woord authentiek is eigenlijk overbodig. Het betekent écht en voegt dus weinig toe. Dat wat we zien is per definitie echt, aangenomen dat we allemaal hetzelfde zien natuurlijk. Maar we zien allemaal iets anders en dus zegt authentiek meer over onze waarneming, dan over het onderwerp. Authentiek betekent dan dat we iets zien dat klopt. Volgens ons. Iets dat ons geruststelt.
Het zijn onzekere tijden en het is dus begrijpelijk dat in authenticiteit zo in de mode is. Maar authenticiteit alléén is een doekje voor het bloeden, een excuus, een veilige verzekering. Wat we óók nodig hebben zijn mensen die ons aan het twijfelen brengen. Die ons de zekerheid ontnemen dat wij het goed gezien hebben. Mensen die ons aan het denken zetten. Stel me gerust met je authenticiteit, maar verwar me ook op zijn tijd..