Hij heette Bert en hij nam me aan als junior. Zes jaar later werd ik ergens anders manager en bij mijn afscheid hield hij een toespraak. Maar de mooiste woorden bewaarde hij voor het laatst, bij de auto op de parkeerplaats. “Wat je ook bereikt Wim, geef de eer aan je team. Je zult er nooit spijt van krijgen.” Sommige bazen vergeet je niet meer.
Inmiddels werk ik weer alleen en dat maakt het lastig zijn raad op te volgen. Af en toe wil je toch ook wel eens een pluim uitdelen? Als het echt weer eens moet, dan doe ik dat nu maar stilletjes onderweg in de auto. Dus als u vanavond naast u in de file iemand een beetje schaapachtig van zich af ziet kijken, dan ben ik het.