Op een avond

3 okt 2008 | ondernemen, strategie, verkoop

Altijd onder het eten natuurlijk en je komt bijna niet van ze af. Vanavond al weer twee van die telefoontjes gehad. Of ik geen klant bij ze wilde worden. Ter kennismaking de eerste drie maanden gratis. De eerste was een tandarts en de tweede een notaris geloof ik. Maar gelooft u het?
Er zijn van die “winkels” die nooit om klanten verlegen zitten. Nooit een foldertje gedrukt hebben of zelfs maar een website hoeven maken. Het is zelfs andersom. Als je er er al welkom bent, dan is het op hun condities, wachten op je beurt en U zeggen liefst. Wat moet je doen om het zo voor elkaar te hebben?
Sommige markten mogen zich afschermen voor toetreders. Schaarste is hun geheim. Maar schaarste is altijd het geheim, ook in uw markt én in die van mij. (Of u moet altijd al prijsknaller hebben willen worden. Leef u dan uit.)
De rest van ons moet elke dag werken aan schaarste. Zorgen dat wat we in de verkoop hebben elders niet te krijgen is. In ieder geval niet zo krasvast, huidvriendelijk, recyclebaar, meedenkend of lichtspreidend als dat van ons. En zeker niet zo snel leverbaar en in al die kleuren.
Hard werken aan schaarste. Dan komt vanzelf de dag dat u de enige bent die…. En als die avond onder het eten de telefoon gaat, dan is het iemand die vraagt of hij alstublieft klant bij u mag worden.

Deel dit met

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer:

Tevroegpensioen

Tevroegpensioen

Ik was er wel klaar mee. Met bedrijven en organisaties, met adviseren, trainen en interimmen. Met het gedoe. Dacht ik. En...

Lees meer