Sorry dat ik het zeg. Ik kan het ook niet helpen. Het zal wel aan mij liggen. Wie ben ik? Ik ben ook maar een eenvoudige *invullen*. Ik wil me er niet mee bemoeien. Mijn mening voor een betere. Neem me niet kwalijk hoor. Ik ben ook maar een leek. Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, dus jij weet vast nóg wel een paar variaties op dit thema.
Maar wil je het nooit meer zeggen? Want ik geloof je niet. Want je zet geen punt. Negen van de tien keer volgen er een komma, een maar en een mening. Wat moet ik daar nog mee dan?
Kruip er niet zo mee onder, met die mening van je. Het is namelijk een beetje laf. Je zegt wat je vindt, maar je doet vervolgens net alsof het niet belangrijk is. Maar je zégt het wel. Wat moeten wij nu? Met je in discussie gaan? Je maakt je punt, maar trekt direct je handen ervan af. Er is iets losgelaten in de ruimte, maar jij was het niet. Verbale winderigheid is het. Het klimaat wordt er niet beter van.
Gevestigd zijn is een valkuil
Gisteravond at ik bij een restaurant hier om de hoek. Het was prima verzorgd; precies als in 2018, toen ik er de vorige keer...
Helemaal mee eens Wim,
Wat ik zelf ook storende communicatieve gasvorming vind is het veelgebruikte ‘met alle respect…’ en daarmee vergelijkbare uitdrukkingen. Zogenaamd de ander waarderen om vervolgens de eigen mening te ventileren en de ander volledig te passeren.
Groet, Roel
Mooie aanvulling, dankjewel Roel
“Als ik eerlijk ben Wim, vind ik dit in principe eigenlijk een briljant stukje tekst”.
Oh horror!
Kortom, en nu weer op mijn eigen manier: geweldig geschreven, lekker direct en to-the-point. Mag ik een blog in jouw boek;-)Wim? Nee nee, ik weet het. Ik was eigenlijk in principe en stukje te laat.