Het gaat weer beter met de uitgeefbranche. Zelfs met de paar honderd grote en traditionele uitgevers. Zeggen ze. Maar écht goed gaat het met óns, de duizenden nieuwe en kleine uitgevertjes. Iedereen is uitgever tegenwoordig; we zitten allemaal in de media. Met onze blogs en vlogs, onze tweets, onze chats, streams, webinars en workshops.

In de media zitten plaatst je wel voor wezensvragen van identiteit en imago. Als je niet onderscheidend en betekenisvol bent dan verdrink je. Boven drijven kom je alleen door herkenbaar te zijn en veel herhalen. Hoe de traditionele media dat doen? Met idents en formats, met leaders, jingles en bumpers. Dus wat moeten wij?

Hier mijn dilemma. Ik zit dus in de media, maar voor het verschijnsel format ben ik allergisch. Het gebruik van formats is gericht op herkenning, vertrouwdheid, veiligheid, voorspelbaarheid. Wat formats niet willen zijn is verrassend, confronterend, origineel en spannend. Mensen zouden maar afhaken. Als ik telkens weer fris wil zijn, hoe maak ik daar een format van?

In 2010 werd ik “beschuldigd” van een format met mijn blogs. Daar heb ik toen een week slecht van geslapen ;-). En nog twijfel ik bij elke posting: lijkt hij nou teveel de vorige, of juist te weinig? Als jullie me niet herkennen, ken ik dan mezelf nog wel?

Ben je zelf zakelijk tweeter, vlogger of blogger? Laat hieronder eens weten hoe jij hiermee omgaat.