Dat krijg je ervan. Mensen verwachten het éen en je geeft ze het ander. En dan weten ze even niet meer wat ze aan je hebben. “Nou nou, Wim” hoorde ik vandaag naar aanleiding van mijn blogpost over Iemand die je tegenhoudt. “Nou nou, Wim. Dat was wel even schrikken.”
Of je nu plaatjes maakt of praatjes; goede communicatie is consistent. Dat mensen weten wat ze aan je hebben, dat maakt het samenleven makkelijk. En het samen werken. Je wilt ze niet afschrikken. Maar goede communicatie is tegelijk ook op het scherp van de snede. Het is niet aan de veilige kant en ook niet óver de rand, nee precies erop. Op het randje; je publiek laten balanceren tussen gaap en gil. Of je nu schrijver bent of spreker.
Goede zakelijke communicatie is daarom van alles een beetje, maar niet té. Een beetje serieus, maar niet té. Een beetje gedurfd, maar niet té. Een beetje zakelijk, speels, geruststellend,  verrassend, overtuigd van jezelf en zo voort. Maar niet té.
Hou ze wel óp het puntje van hun stoel.