Over lichaamstaal doet u veel te moeilijk. Zodra het aan de orde komt, wordt u een beetje huiverig en gaat u op uw tellen passen. Giechelend kijkt u om u heen om te zien of de anderen misschien iets aan u kunnen zien. Iets onbewusts, iets dat u liever voor u wilde houden, maar dat doorschijnt zonder dat u het in de gaten heeft. Even zit u in uw stoel, alsof u bang bent om af te geven.
Maar aan de spraak van het lichaam is niks geheimzinnigs. U communiceerde al zonder woorden toen u nog niet eens praten kon. En u bent er alleen maar vaardiger in geworden, als zender en als ontvanger. Het is u net zo eigen als lopen of fietsen, u doet het aandachtsloos. En dat laatste is soms een beetje jammer, dat is het enige.
Lichaamstaal is de moeite van aandacht waard. Voor wie zich aanleert om actief te luisteren met de ogen gaat een wereld open. Morgen een paar tips om een beetje te oefenen.